Głównym zadaniem dietoterapii chorób nowotworowych jest uzyskanie oraz utrzymanie optymalnej masy ciała chorego. Ponadto, należy podjąć działania aby zapobiec i skorygować wszelkie niedobory składników odżywczych. W wyniku rozwoju choroby nowotworowej, lokalizacji guza a także zastosowanego leczenia przeciwnowotworowego u pacjenta może rozwinąć się niedożywienie. Stan ten prowadzi do gorszej tolerancji leczenia oraz nawet jego przerwania, a także wiąże się ze złym rokowaniem. Prawidłowo prowadzona interwencja żywieniowa powinna zwiększyć tolerancję pacjenta na stosowaną terapię przeciwnowotworową oraz zminimalizować jej efekty uboczne. Radio- i chemioterapia może zaburzać trawienie oraz wchłanianie niektórych składników pokarmowych. W wyniku zastosowanego samego leczenia przeciwnowotworowego, ale także niedostosowanego w tym czasie żywienia, często dochodzi do objawów ubocznych z przewodu pokarmowego takich jak: biegunka, zaparcia, nudności, zgaga, utrata apetytu, objawy bólowe. Powoduje to często osłabienie organizmu pacjenta oraz wpływa na pogorszenie stanu psychicznego.